akran zorbalığı

insanlarda bebeklikten itibaren başlayan farkındalık süreci birbirinden oldukça farklı boyutlarda gelişim kaydeder. bu sebeple birey, ergenlikte veya yetişkinlikte denk gelebileceği akran zorbalığına henüz etrafında olup bitenlere bir anlam yükleyemeyecek kadar küçük yaştayken bile maruz kalabilir. dalga geçme, görmezden gelme, küçümseme, lakap takma, tehdit ve darp etme, diğerlerine karşı kötüleme/değersiz hissettirme gibi son derece çirkin olan eylemler yüzünden kişide özgüven eksikliğine bağlı olarak kendini ifade edememeye ve toplum içine karışmaktan dahi kaçmaya varan sıkıntılar baş gösterir. özellikle karakteri yeni yeni oturmaya başlayan çocuklar arasında böyle sorunlar yaşanmaması için aileler ve öğretmenler ellerinden gelen hiçbir fedakarlıktan çekinmemeli, ara bulucu olmalı, olaya ciddiyetle yaklaşmalı, ihmalden, ayrımdan ve onları kendi hallerine bırakmaktan kaçınmalıdır.

Sevdiğimi benden ayıran şey. Onu kurtaramadım ama kimsenin o duruma düşmemesi için çabalayacağım. Öğrencilerimin birbirlerine karşı bu kadar nefret dolu olmalarına izin vermeyeceğim.

insanlık suçudur, kesinlikle hafife alınmaması gerekiyor.

İlkokuldan liseye kadar hep maruz kaldığım olay

akran zorbalığı yapmayın da yaptırmayın da, eğer yapan varsa buradan onların a.

günümüz dizilerinde kimlere, nasıl ve ne ölçüde yapılması gerektiğiyle ilgili çok güzel tüyoların verildiği zorbalık. boş yere oturup dört saat boyunca ekrana kilitlenmiyoruz herhalde. uzaktan eğitim desen var.

8. sınıftayken dershanede garip bir tişört fileli çorapla mini şort giyen bir kız vardı. ben ve yakın arkadaşım da bir an gaflete düştük. arkadaşım cenazeye mi gidiyorsun moda öldü demişti. hayvan gibi gülmüştük neye uğradığını şaşırmıştı kız. bir ara aklıma geldi bu hikaye. çünkü kız şu an ülkede çoğu kişinin tanıdığı ve herkesin youtube keşfetine çıkan bir influencer. yakın zamanda bir storyde "bana 13 yaşındayken söylenenleri hala unutamıyorum" falan diyerek bunu anlatabilir gibi geliyor özür dilerim hanımefendi videoda senin yanında oturup kafa sallayarak "canım arkadaşım neler yaşamışsın" diyen arkadaşın olabilirdim. onun yerine olası storynin konusu olmayı seçtim küçüktük ufacıktık

Bir erkeğin bu süreci mücadele ederek atlatması, ülkemizde uzun vaadede kendisine fayda sağlayacaktır.

hiçbir çocuğun aklı böyle bir şeye yetmez derken bunu 8 yaşında yaşamak rezalet bir durumdu. akran zorbalığı denen şeyin zorbalık olduğunu da tabi ben ortaokulda öğrenmiştim. çünkü 8 yaşındaki bir çocuk bunları yapamazdı. bugün bakıyorum da şiddet onun sevgi dili olmuş. en üzücü tarafı da yazım yanlışlarımla dolu, el yazısıyla yazdığım barbieli günlüğümde yaşadığım şeyleri yazmış olmam. sanırım çok arkadaşımın olmamasının en büyük sebeplerinden biri..

lisede bi kız vardı. herkese aptal der dururdu. kendini çok zeki bulurdu. herkesi kudurttuğunu falan sanırdı. yalnız kalmasının sebebini dümdüz bir salak ve kasıntı olduğundan değil de kimsenin onunla aynı seviyede olmadığına bağlardı. bundan aldığı güçle ona buna salça olurdu. halbuki dümdüz salaktı. ve kimsenin de sikinde değildi. hayat insanlara kim ve ne mal olduğunu kafalarına vura vura öğretiyor sonra.

Lisede bizim okulda vardı böyle şeyler. Sonuç bir kişinin ölümü oldu. Tabi ardından paramparça olan bir aile ve ben. O kadar içten diliyorum ki bunu inşallah hepsi o kadar kötü şeyler yaşarlar ki ben ne iğrenç biriymişim derler bir an bile olsa. Kendini güçlü sanan aciz, ucube ve merhamet yoksunu insanlar.

Önce mahallede sonra okula başladığım ilk yıllarımda ve liseye kadar süren bir zorbalık yaşadım. Kenarda, köşede yalnız başına, sessiz, kendi halinde çocuklar görünce de aklıma hep o yıllarım geliyor. Bir çocuğun kendine olan saygısını, öz güvenini zedeleyip yerle bir eden davranıştır bu. İlerleyen yaşlarında sosyal çevreden kendisini soyutlayıp aktif hâle gelemediği için kendisini çok fazla gösteremez ve yetersiz olduğunu, değersiz olduğunu hisseder. İş konusunda, eğitim konusunda veya herhangi bir yere gittiğinde iletişimsizlik sorunu da yaşayacaktır aynı zamanda. Bu hep vardı ve var olmaya da devam edecek. Yine iş aileye geliyor sanırım. Ahlâk eğitimini, yetersiz sevgiyi almayan çocuklarda/insanlarda görülen bir davranış türüdür.

çocukların ve gençlerin zalimliği artık beni şok ediyor. bugün daha birinci sınıf olan kuzenimin geceleri uykularından çığlık atarak uyandığını ve okula gitmek istemediğini öğrendim. aynı zamanda anasınıfına giden diğer kuzenimin de okulda "momo" adlı saçma sapan bir karakterle korkutulduğunu, hatta bundan korkan adam değildir gibi saçma sapan dolduruşlara getirildiğini öğrendim. arkadaşlarının youtubeda bilinçsizce izlediği kışkırtma ve korku dolu videolarının kendilerine şaka adı altında şiddetle dönmesi gerçekten korkunç bir hal aldı. kimse kabullenmek istemese de çocukların ekranlardan bir süre uzak tutulması, hatta neler izlediğini her an takip etmek gerekiyor. bu zamanda çocuk yetiştiriyorsunuz madem bilinçli ebeveynler olmak konusunda da çaba gösterin. bu çocuklar ileride nasıl insanlar olacak ebeveynler ve eğitimler belirleyecek. ayrıca milli eğitimin saçma sapan "akran zorbalığı" seminerlerini yapması beni daha çok geriyor. ne zaman seminerleri bırakıp gerçekten uygulama boyutuna geçeceğiz hiçbir fikrim yok.

Daha 2. 3. Sınıfa gittiğim dönemde yaşadım. Bir çocuk tarafından dövülüyordum, yetmiyordu kalemimi vs çalışıyordu bu çocuk. Üstüne üstlük Allahin belası öğretmen de bizi yanyana oturtuyordu. En kralını da yaşadım...

orospu çocuğu orospu çocuğudur. dünyadan silinmeliler. net çözüm :) tık diye. ya da hık. tercih meselesi

Kendi yaşadıklarımı bi kenara bırakıyorum. Otobüsteki bir çocuk, kilosundan dolayı arkadaşları tarafından zorbalandı bugün. Herkesin içinde. Şaka yaptıklarını sanarak.. o çocuk arkadaşlarından ayrı devam ettirdi yolculuğunu :( yavrum hadi siz ergensiniz bazı şeylerin ayarını bilmiyorsunuz falan ama hiç mi aileniz anlatmıyor size böyle şeyler söylenmez ayıp diye :( şakanın da bir sınırı bir ortamı vardır yahu. Aşırı üzüldüm.

Hiç sevmedim bu durumu bana karşı hivç zorbalık yapilmadi ama sebebi abimin benden 1 yas buyuk olmasıydı ikimiz daha ustun geliyorduk zorbaliga karsi zorbalik ne kadar dogru bulursumuz bilmiyorum ama onlari susturmanin yolu buydu sadece. Cevremde zorbaliga ugrayan insanlari da korudum hep korumaya da devam ediyorum hak edenler haric onlari ne koruyorum ne de korumuyorum. Daha yeni olan bir olay da kucuk bir ilcede yasiyorum ama bende yeni geldim uni ogrencileri ile de arkadasim yerliler ile de gecen gun bir kiz davasi yuzunden birbirlerine girmisler tabi yerliler kalabalik unililer beni aradi abi kos anamii s.... diye gittim hemen selam verdim tanidiklari firste bir anda ankarali oldu dertlerini dinledikten sonra baktim ayni seyleri tekrarliyorlar sonu yok iki tarafinda ustumu cikarttim ama unililerle beraber 5 kisiyiz yerliler 22 kisi iyi dedim simdi ne olsun istiyorsunuz kavga mi edicez tatliya mi bagliyoruz usudum dedim ama bu cocuklari da size yedirmem, hala nasil dayak yemedik orda bilmiyorum ama eve donerken 6 farkli bilmedigim numara arayip tesekkur etti. İsin yanisi zorba olma kanka ol.

(#4667667) Bana ilham oldu 5 artı. Gidip zorbamın instagram hesabını buldum

Var öyle piçler, birini hedefe koyup 7 24 onla uğraşırlardı at kafası veletler.

Ortaokul yılları. Bir çocuk nedensiz yere sürekli benle uğraşıyordu. Sonra kendisini korkutunca bir anda kayboldu. Daha sonra bunun yancısı bana sarmaya başladı. Babam da beni “dayak ye, bizi okula getirme” diye sıkıca tembihlemişti. Benim üstüme geliyor, hatta daha da ileri gidip arkadaşlarıyla topluca mobbing uygulatıyordu. Her gün ayrı bir zulümdü. Bir gün dayanamayıp, lafına karşılık verdim. O da benim karşılık veremeyeceğimi düşünüp, beni tuttu. Çocuğun kafasına iki tane çakınca, bir daha okulda benle iletişim dahi kurmadı. Sözün özü genç bir erkekseniz, asla güçsüz olamazsınız kardeşlerim. Diz çöktüğünüz her an üstünüzden bir başkaları geçecektir. Ve babalar, çocuğunuz hep çocuk kalmayacak. Hayat sevgi kelebeği değil. Bunu biliyorsunuz. Çocuğunuzun bir gün bir erkek olacağını ve hayatta mücadele edeceğinin farkına varın. Ona göre güçlenmesini sağlayın.